یادداشت
بودجه های الکی، خرج های یواشکی!!!
حدود یک ماهی است که از خبر بحران بودجه‌ی دانشگاه می‌گذرد. خبری که همه‌ی دستگاه‌های مدیریتی دانشگاه را به‌صرفه جویی شدید در هزینه‌ها و مدیریت بودجه‌بندی‌های داخلی وادار کرده است.
حدود یک ماهی است که از خبر بحران بودجه‌ی دانشگاه می‌گذرد. خبری که همه‌ی دستگاه‌های مدیریتی دانشگاه را به‌صرفه جویی شدید در هزینه‌ها و مدیریت بودجه‌بندی‌های داخلی وادار کرده است. البته با توجه به اظهارات سرپرست معاونت فرهنگی دانشگاه، مشکل کمبود بودجه، از حدود ۵ ماه پیش به وجود آمده است که طبق معمول به‌جای صرفه‌جویی و مدیریت هزینه‌ها، بازهم خوش‌بینی به آینده را همراه داشته و مدیریت هزینه‌ای انجام نگرفته است. تا اینکه در اوایل آبان خبر کمبود بودجه جدی شده و همه‌ی مدیران اعلام هشدار جدی‌ای در صرف هزینه‌ها داشته‌اند؛ هشداری که انتظار داشتیم چند ماه زودتر اعلام‌شده و کنترل بهتری بر وضعیت مالی شود. متأسفانه مانند گذشته، علی‌رغم میل ظاهری مسئولین، این فعالیت های فرهنگی و دانشجویی است که باید زودتر از بقیه عقب‌نشینی کند و محدود شود.
در هفته گذشته، رئیس محترم دانشگاه در حاشیه شانزدهمین اجلاس رؤسای دانشگاه‌های سطح یک کشور در جمع خبرنگاران فرمودند:
«اکثر درآمدهای حاصل از کارهای پژوهشی توسط دانشگاه هزینه همان کار پژوهشی می‌شود و فقط شاید در حدود ۱۰ درصد آن به دانشگاه برسد؛ بخش قابل‌توجهی از بودجه دانشگاه‌های پیشرفته دنیا توسط حمایت‌های مالی دولت یا شهریه‌ها تأمین می‌شود. دولت باید به تعهدات خود در این زمینه عمل کند؛ بودجه‌های دولتی دانشگاه‌های کشور شاید یک‌پنجاهم بودجه دولتی هم‌تراز دانشگاه‌های دنیاست.»۱
بدیهی است اگر دانشگاه در عرصه‌ی اقتصاد مقاومتی فعالیت به سزایی داشته باشد، این درصد وابستگی، روزبه‌روز کمتر خواهد شد؛ اما طبق گفته‌ی ریاست دانشگاه، علت اصلی کمبود بودجه‌ی فعلی دانشگاه را باید در دولت جستجو کرد. همان دولتی که بهشت پسابرجام (شرایط کنونی) را به مردم وعده می‌داد. حال جای این سؤال باقی است که اکنون با افزایش فروش نفت و برطرف شدن تحریم‌ها و پر شدن ذخایر مادی و معنوی (!) نظام، چرا دولت از پرداخت بودجه‌ی نهادهای ذی‌ربط و البته دارای رتبه برتر خود درمانده است؟
به‌راستی چه اتفاقی برای بودجه‌ی دانشگاه‌ها افتاده است؟ چرا دولت محترم، دانشگاه صنعتی اصفهان که حداقل جزء پنج دانشگاه برتر کشور است را در آستانه‌ی چهلمین سالگرد تأسیس دانشگاه، اینگونه دست‌خالی گذاشته است؟ تا جایی که ستاد بزرگداشت چهلمین سال تأسیس دانشگاه بعد از برنامه‌ریزی‌های بسیار، و قاعدتا علی‌رغم میلشان، به‌طور رسمی برنامه‌های چهلمین سالگرد دانشگاه را لغو کردند. در اطلاعیه‌ی مربوطه آمده است:
“در حال حاضر به دلیل عدم تخصیص درصد قابل‌توجهی از بودجه مصوب دانشگاه، وضعیت بودجه‌ای و مالی خاصی بر دانشگاه و فعالیت‌های مختلف آن حاکم شده و امکان‌پذیری برگزاری این برنامه‌ها به‌صورت مطلوب و درخور نام و شأن دانشگاه صنعتی اصفهان و در اولویت بودن برگزاری این برنامه‌ها را با تردیدهای جدی مواجه ساخته است.لذا بر اساس تصمیم مشترک اعضای محترم ستاد بزرگداشت چهلمین سال تأسیس دانشگاه و کمیته برنامه‌ریزی این ستاد، مقرر شد تا زمان فراهم شدن شرایط و امکانات موردنیاز جهت برگزاری شایسته و مطلوب این برنامه‌ها، اجرای این برنامه‌ها به تعویق بیافتد.”
بماند که تنها پس از چند روز از گذشت محرم و صفر و درحالی که فعالیت مجموعه های دانشجویی به دلیل کسری بودجه بشدت محدود گردیده، شاهد آن بودیم که دانشگاه مجددا با بنرها و پرچم های پرتعداد چهلمین سالگرد تاسیس آذین بندی شد!
شاید یکی از دلایل کمبود بودجه، افزایش هزینه‌های جاری دولت ازجمله تأمین حقوق نجومی مدیران و یا افزایش هزینه‌های غیرضروری دولت باشد. هزینه‌هایی که گریبان گیر بسیاری از مدیران دولتی در روزگار ما شده است. اگر در همین دانشگاه خودمان کمی دقت کنیم سؤالات زیادی در ذهن مطرح می‌شود. مثلاً آیا صحت دارد که یکی از مدیران دانشگاه، برای تغییر دکوراسیون مجموعه تحت مدیریت خود، چند ده میلیون تومان هزینه کرده است؟ ویا آنچه در سلف اساتید(رستوران نیکان) مشاهده می شود که درحالی که صحبت از کسری بودجه و مشکلات است، دکوراسیون داخلی این رستوران با هزینه های فراوان تغییر می یابد.(مدیران توضیح دهند.)
در هرحال پاسخگویی توسط مسئولین محترم دانشگاهی و صد البته دولت پرتدبیر درخصوص بحران مالی یکی از چند دانشگاه به زعم خودشان برترکشور و نیز ارائه پاسخ در قبال تناقضات مدیریتی مسئولین دانشگاه در هزینه کرد بودجه ها، بخشی از حقوق شهروندی مورد ادعای رئیس جمهور محترم و مورد انتظار ذهن کنجکاو دانشجویان است. حتماً شفافیت مدیران و دستگاه‌ها راه‌حل خوبی برای پاسخ به این سؤالات است.
